Tip vanmei, Beweeg en Leef


Beweeg en leef, dat is de subtitel van mijn bedrijfsnaam Fysio Belle, officieel schrijf je het ook als Fysio BeLle. Dat kun je zien in mijn logo. De reden dat je het zo schrijft is dat de naam is opgebouwd uit deze 3 woorden èn omdat ik hem bedacht op een camping in Frankrijk. Toen ik, bijna tien jaar geleden, een bedrijfje wilde beginnen om mijn eerste eigen lessen (pilates voor mensen met en na borstkanker) te gaan geven had ik natuurlijk een passende naam nodig.
Juist voor deze doelgroep vond ik het Franse ‘Belle’ een mooie naam en zo ontstond Fysio BeLle; Beweeg en Leef.

Maar waarom dan Beweeg en Leef? En waarom geef ik die woorden, 9,5 jaar na het ontstaan van deze naam nog steeds als tip. Voor mij zijn deze woorden nog steeds de essentie, zowel wanneer je gezond en fit bent als wanneer je gezondheid opeens niet meer zo vanzelfsprekend blijkt te zijn…
Zolang je beweegt leef je en daarom; zo lang je leeft moet je in beweging blijven.
Bewegen zie ik dan in de breedste zin van het woord. Je beweegt je door het leven, door verschillende fases en van A naar B. En in de meest letterlijke vorm zet bewegen alle processen in het lichaam aan.

Zelf ga ik altijd voor het ontbijt bewegen, ik doe wat (yoga/stretch-) oefeningen en ga naar buiten voor een flinke wandeling in de natuur met mijn hond Charlie. Daar snuif ik de zuurstof op die ik in de nacht gemist heb en laaf me aan het ochtendlicht (is weer een andere tip, voor later ;). Mijn lijf en hoofd zijn dan al goed wakker en mijn hele systeem is aan. De afvalstoffen van de dag ervoor en van de nachtelijke herstelwerkzaamheden worden afgevoerd en mijn lichaam kan dan na een frisse douche innerlijk en uiterlijk schoon aan de nieuwe dag beginnen.
Ook nu tijdens de chemokuren zet ik de wekker elke dag om op tijd te gaan wandelen, weliswaar iets later dan wanneer ik aan het werk ben, maar toch nog vroeg genoeg om de zon op te zien komen. Zelfs de ochtend na het plaatsen van mijn port-a-cath (een kleine ingreep, maar wel met algehele narcose) liep ik de volgende ochtend weer heerlijk bij te komen op de dijk. Daarna voel ik me zoveel beter!
Tijdens de schoolvakanties wil ik nog wel eens een ochtendje spijbelen. Mijn man is dan vrij en loopt dan ook graag al vroeg met de hond. Dat lijkt dan op dat moment heel lekker, fijn uitslapen en rustig aan doen, maar na een paar ochtenden voel ik me al snel slomer worden en wordt het steeds moeilijker om mijn bed uit te komen.
Ik ben dan oprecht blij wanneer iedereen weer naar school is en ik weer in mijn ritme kom van op tijd opstaan en gelijk in beweging komen.

Door gedurende de dag af en toe even te bewegen check je weer bij jezelf in. Wij zijn een groot deel van de dag (en soms zelfs in de nacht) erg veel met ons hoofd bezig. Daardoor verlies je de connectie met je lichaam. En laat jouw lichaam nou net degene zijn die je vertelt hoe het met je gaat.
Als je moe, gestrest, stijf of hongerig bent dan geeft je lichaam een seintje. Vaak voelen we dit seintje echter niet, omdat we te druk zijn met ons hoofd en de buitenwereld.
Pas als we dan opstaan omdat we toch echt even naar toilet moeten voelen we “oh verrek ik moest nog lunchen of jemig wat ben ik stijf van dat zitten….” Sommigen zijn trouwens al veel verder en voelen die signalen ook al niet meer. In dat laatste geval komt er een moment dat je over alle grenzen heen gaat en je lichaam stopt met seintjes geven en je uiteindelijk stilzet.
Alleen 1x in de week naar de sportschool gaan en daar je verplichte rondje maken (Wat ook veelal vanuit het hoofd en vanuit een moeten gebeurt) voorkomt dit niet.

Om echt de connectie met je lijf te voelen moet je meerdere keren per dag even kort, maar bewust bewegen.
Wanneer ik aan het werk ben gaat dat vanzelf, ik doe bewust veel oefeningen voor of doe mee met mijn patiënten. Tijdens mijn pilateslessen voel ik zelf gelijk hoe het met mijn eigen lijf gesteld is.
Zelfs bij het behandelen van dieren werkt dat zo, omdat ik hun baasjes of eigenaren ook wil uitleggen hoe het lijf van hun dier beweegt doe ik het toch vaak voor. En als ik niet lekker in mijn lijf zit voelt zo’n dier dat ook en zal het behandelen minder vloeiend verlopen. Voordat ik een dier of mens aanraak check ik altijd even bij mezelf in, het maakt namelijk een groot verschil vanuit wat voor energie je iemand aanraakt. Dat voelt een mens, maar zeker een dier gelijk. Door dit inchecken ben ikzelf behoorlijk bewust van mijn lijf gedurende mijn werk.
Wanneer je zittend werk hebt, met name achter een computer, is dit uiteraard minder vanzelfsprekend. Dan moet je echt de aandacht bewust op je lijf richten, maar al wiebel je maar even met je tenen, ga je even op je handen zitten, om te voelen waar je billen ook al weer waren of leg je je handen op je buik om je ademhaling te voelen…
Deze dingen hoef je niet eens voor op te staan en kunnen toch al een grote impact hebben. En dikke kans dat je dan wel de behoefte voelt om even op te staan en te gaan wandelen… Maar dat seintje had je dus mooi gemist als je niet bewogen had!

Veel beweegplezier!

Liefs vanmei